Decyzja o podjęciu działań prawnych w sprawach frankowych wiąże się z wyborem strategii postępowania. Dwie główne opcje to unieważnienie umowy kredytowej lub jej odfrankowienie. Obie mają swoje zalety i wady, dlatego przed podjęciem decyzji warto dokładnie zrozumieć różnice między nimi oraz ich konsekwencje.

Co oznacza unieważnienie umowy kredytowej?

Unieważnienie umowy kredytowej to sytuacja, w której sąd stwierdza, że umowa jest nieważna od samego początku. Oznacza to, że umowa przestaje istnieć w sensie prawnym, a strony powinny zwrócić sobie wzajemne świadczenia:

– kredytobiorca zwraca kwotę kapitału,

– bank zwraca wszystkie wpłacone raty, prowizje i inne opłaty.

Największą korzyścią z unieważnienia umowy jest fakt, że kredytobiorca nie musi już spłacać dalszych rat, a saldo kredytu przestaje istnieć. Jednak taka decyzja sądu może rodzić pewne ryzyka, np. konieczność zwrotu dużej kwoty w krótkim czasie, jeśli wypłacony kapitał przekracza już zwrócone raty.

Czym jest „odfrankowienie” kredytu?

„Odfrankowienie” kredytu to sytuacja, w której sąd uznaje, że umowa kredytowa jest nadal ważna, ale eliminuje z niej klauzule abuzywne, np. te dotyczące przeliczania kursów walut. Kredyt zostaje przeliczony na złotówki, a jego saldo oraz raty są ponownie obliczane według kursu franka z dnia podpisania umowy.

Korzyści wynikające z odfrankowienia:

– zmniejszenie salda kredytu,

– obniżenie wysokości rat,

– brak ryzyka dalszych zmian kursu franka.

Porównanie obu rozwiązań

Wybór między unieważnieniem a odfrankowieniem zależy zatem od indywidualnej sytuacji kredytobiorcy:

• Jeśli saldo kredytu jest nadal wysokie, unieważnienie może być korzystniejsze.
• W przypadku, gdy kredyt jest już w dużej części spłacony, odfrankowienie może przynieść wymierne korzyści bez konieczności zwrotu dużych kwot.

Nie ma uniwersalnej odpowiedzi na pytanie, która strategia jest lepsza. Kluczowe jest przeprowadzenie dokładnej analizy prawnej i finansowej. Warto skorzystać z pomocy kancelarii, która pomoże podjąć właściwą decyzję.